ความแตกต่างระหว่างท่อเหล็กเกลียวเชื่อมอาร์คจมอยู่ใต้น้ำและท่อเหล็กเชื่อมความถี่สูงตะเข็บตรง

การเชื่อมอาร์กใต้น้ำท่อเหล็กเกลียวใช้ลวดเชื่อมต่อเนื่องเป็นอิเล็กโทรดและโลหะตัวเติมระหว่างการทำงาน จะมีชั้นของฟลักซ์ที่เป็นเม็ดปกคลุมอยู่ในพื้นที่เชื่อมส่วนโค้งของท่อเกลียวเส้นผ่านศูนย์กลางขนาดใหญ่จะเผาไหม้ภายใต้ชั้นฟลักซ์เพื่อหลอมละลายปลายลวดเชื่อมและโลหะฐานในพื้นที่ภายใต้การกระทำของความร้อนอาร์ค ส่วนบนของฟลักซ์จะละลายตะกรันและผ่านปฏิกิริยาทางโลหะวิทยากับโลหะเหลวตะกรันลอยอยู่บนพื้นผิวของสระโลหะหลอมเหลวในแง่หนึ่ง มันสามารถปกป้องโลหะเชื่อม ป้องกันมลพิษทางอากาศ และก่อให้เกิดปฏิกิริยาทางกายภาพและเคมีกับโลหะหลอมเหลวเพื่อปรับปรุงคุณภาพและประสิทธิภาพของโลหะเชื่อมในทางกลับกัน ยังทำให้เนื้อเชื่อมเย็นลงอย่างช้าๆการเชื่อมอาร์กใต้น้ำสามารถใช้กระแสเชื่อมที่มากขึ้น และข้อดีคือคุณภาพการเชื่อมที่ดีและความเร็วในการเชื่อมสูงดังนั้นจึงเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการเชื่อมท่อเหล็กเกลียวที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางขนาดใหญ่และส่วนใหญ่ใช้การเชื่อมอัตโนมัติ ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในการเชื่อมเหล็กกล้าคาร์บอน เหล็กโครงสร้างผสมต่ำ และเหล็กกล้าไร้สนิม

การเชื่อมด้วยความถี่สูงเป็นวิธีการเชื่อมด้วยความต้านทานแบบโซลิดเฟสการเชื่อมความถี่สูงสามารถแบ่งออกเป็นการเชื่อมความถี่สูงแบบสัมผัสและการเชื่อมความถี่สูงแบบเหนี่ยวนำตามวิธีที่กระแสความถี่สูงสร้างความร้อนในชิ้นงานในการเชื่อมความถี่สูงแบบสัมผัส กระแสความถี่สูงจะถูกส่งไปยังชิ้นงานผ่านการสัมผัสเชิงกลกับชิ้นงานในการเชื่อมด้วยความถี่สูงแบบเหนี่ยวนำ กระแสความถี่สูงจะสร้างกระแสเหนี่ยวนำในชิ้นงานผ่านผลการต่อพ่วงของขดลวดเหนี่ยวนำภายนอกของชิ้นงานการเชื่อมความถี่สูงเป็นวิธีการเชื่อมที่เชี่ยวชาญเป็นพิเศษ และควรติดตั้งอุปกรณ์พิเศษตามผลิตภัณฑ์ผลผลิตสูง ความเร็วในการเชื่อมสูงถึง 30 ม./นาทีการใช้ความร้อนต้านทานของแข็งเป็นแหล่งพลังงาน ความร้อนต้านทานที่เกิดขึ้นในชิ้นงานโดยกระแสความถี่สูงจะถูกใช้ในระหว่างการเชื่อมเพื่อให้ความร้อนกับพื้นผิวของโซนเชื่อมของชิ้นงานจนหลอมเหลวหรือใกล้เคียงกับสถานะพลาสติก จากนั้นนำไปใช้ (หรือไม่ใช้ก็ได้) ทำให้เกิดแรงเสียดทานเพื่อให้ได้พันธะโลหะ